سنتز و شناسایی پلی آنیلین و نانوکامپوزیت های پلی آنیلین/نقره؛ پلی پیرول و نانوکامپوزیت های پلی پیرول/نقره

برای تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ نقره (pani/ag) با استفاده از محلول کلوئیدی یا پودرهای ریز نانوذره های نقره از قبل تهیه شده با حضور و عدم حضور سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل بنزن سولفونات (dbsna) و نیز شتاب دهنده ی واکنش p- فنیلن دی آمین مسیری ساده به کار رفته است. علاوه بر این، نانوهیبرید پلی-پیرول/ نقره (ppy/ag) همانند روشی که برای تهیه نانوکامپوزیت pani/ag در غیاب p- فنیلن دی آمین به کار رفت تهیه گردید. برای مقایسه نتایج به دست آمده دو نمونه خالص از pani و ppy تحت شرایط یکسان به وسیله آمونیم پراکسی دی سولفات (aps) به عنوان اکسیدکننده ی واکنش تهیه شد. آنالیز xrd وجود نقره فلزی با اندازه ی nm 30-20 را در کامپوزیت تأیید کرد. در حالی که طیف مرئی کامپوزیت pani پایه دو پیک با بیشینه جذب nm 600 و 300 را نشان داده است. برای نمک های pani این دو بیشینه جذب در حدود nm 800 و 400 ظاهر شده است. تصاویر sem نمونه ها مورفولوژی کروی شکلی را نشان می دهد که از یکنواختی مناسبی برخوردارند. تجزیه کامل مواد آلی شامل الیگومرهای ani و pani مانند الیگومرهای py و ppy در محدوده ی دمایی ?c600-400 قرار گرفته است. اندازه گیری رسانایی نمونه های نانوکامپوزیت به طور آشکار نشان داد که این گروه از مواد می توانند جزء پلیمرهای رسانا طبقه بندی شوند.